SainT - Opis instalacji i konfiguracji emulatora.

SainT to emulator komputerów firmy Atari z rodziny ST. 16-to bitowych konkurentów Amigi 500. W czasach swej świetności był to komputer będący głównym celem producentów gier, jednak w późniejszych latach został on zdetronizowany przez właśnie Amigę. Jeżeli chodzi o emulator to jest on bardzo prosty w obsłudze i przyjazny użytkownikowi. Przy jego pomocy bardzo łatwo uruchomisz większość gier, programów czy nawet produkcji scenowych.

Wymagania tego emulatora nie są zbyt wygórowane i większość obecnie używanych komputerów bez problemu powinna sobie poradzić z uruchomieniem tego programu i gier przez niego obsługiwanych. Według dokumentacji powinien bez problemu uruchamiać się i działać z pełną prędkością na komputerze z procesorem Pentium 2, 233 MHz i kartą graficzną VooDoo1. 

Poniżej galeria screenów z przykładowych gier.

Jeśli nie masz ochoty oglądać lub już skończyłeś to zabierzmy się do dzieła. Uruchomienie jakiegokolwiek emulatora zawsze odbywa się w trzech krokach. Najpierw pobieramy z internetu potrzebne nam pliki. Lepiej jest je zgromadzić na początku, żeby później ich nie szukać.

Następnie przygotowujemy sobie folder, w którym zostanie umieszczony nasz emulator wraz z grami.

Ostatnim etapem jest konfiguracja emulatora i dalej możemy już tylko rozkoszować się naszymi grami. 

I. Zebranie potrzebnych plików.

W przypadku tego emulatora, nie będziesz potrzebował kolekcjonować zbyt dużej ilości plików przed przystąpieniem do "instalacji" i konfiguracji. W zasadzie poza samym emulatorem będziesz potrzebować tylko ROMów z grami czy aplikacjami, które będziesz uruchamiać. Emulator do działania potrzebuje też TOSa. TOS jest systemem operacyjnym komputerów firmy Atari. Początkowo dodawany był na dyskietce, później zapisany był już w kościach ROM. Jednak w przypadku tego emulatora, obraz podstawowej wersji 1.0 jest dostarczany razem z programem. Zatem do dzieła, pobierasz pliki. 

1. Emulator - Paczka z emulatorem zawierająca wszystko co potrzeba aby go uruchomić włącznie z obrazem TOSa.
2. ROMy - Są to po prostu obrazy dyskietek w odpowiednim formacie. Oczywiście tutaj należy się ostrzeżenie. Pliki te możesz legalnie pobrać tylko jeśli posiadasz oryginalne dyskietki z daną grą, w przeciwnym wypadku łamiesz prawo. W związku z tym, że przez niektórych pobieranie takich obrazów z internetu to piractwo i mogą się oburzyć, nie podam tutaj linka do żadnych stron.
3. TOS - Opcjonalnie możesz poszukać w necie obrazy TOSów. Może się zdarzyć, że niektóre gry nie będą chciały uruchomić na podstawowej wersji TOSa dostarczonej z emulatorem. W takim przypadku trzeba znaleźć dodatkowe obrazy innych wersji. Są one podobnie jak ROMy objęte prawami autorskimi i nie chcę podawać tutaj linków. Jednak da się je znaleźć w internecie bez większych problemów.

W zasadzie to już wszystkie pliki, które będą potrzebne, więc teraz skup się na przygotowaniu i rozpakowaniu plików. 

II. Przygotowanie folderów i wypakowanie plików.

Cała operacja sprowadza się do wypakowania plików z paczki, z emulatorem. Rozpakuj więc ją. Nie musisz Tworzyć żadnego folderu gdyż pliki emulatora spakowane są już razem z folderem. Tak więc wypakuj wszystko w takie miejsce, żebyś pamiętał gdzie jest emulator, np. C:\Program Files\SainT lub D:\Gry\SainT i instalacje masz już za sobą ;)

Następnym krokiem będzie utworzenie w folderze SainT dwóch podfolderów na gry i obrazy TOS. Jest to czynność opcjonalna pozwalająca utrzymać porządek. Foldery jakie powinieneś utworzyć to roms i tos, oba wewnątrz folderu SainT. Następnie do folderu tos rozpakuj wszystkie opcjonalne obrazy TOS. Do folderu roms wypakuj obrazy dyskietek z grami, które chcesz uruchomić przy pomocy emulatora.

Tak oto zakończyłeś "instalację" SainTa. Możesz przejść do konfiguracji, która też nie jest specjalnie skomplikowana. 

III. Konfiguracja emulatora SainT.

Po uruchomieniu emulatora możesz się trochę zdziwić, bo zniknie kursor myszy i pojawi się okno emulatora z loadingiem. Po załadowaniu wyświetli się demo i nadal nie będziesz mógł nic zrobić.

Aby przejść dalej musisz wcisnąć przycisk F12. Wtedy pojawi się ekran samego emulatora.

Cały emulator obsługuje się z tego okna poprzez górne Menu. Aktualnie wyświetlana zakładka Record to miejsce gdzie możesz zapisać zrzut ekranu z gry, albo uruchomić nagrywanie filmu. Aktualnie pierwsze co nas interesuje to zakładka Options. Emulator nie jest jakoś bardzo konfigurowalny, ale kilka rzeczy możemy tu ustawić. Upewnij się, że na dole w sekcji ROM Image jest chociaż jedna pozycja. Jeśli nie ma, możesz kliknąć w przycisk Add i ręcznie podać plik TOS. Jeśli oczywiście posiadasz jakiś. W każdym razie powinien być tam przynajmniej jeden plik w standardzie. Jeśli jest i w kolumnie Active, ma napisane Yes to wszystko ok. Jeśli nie, to zaznacz go i kliknij przycisk Set Active. W sekcji Graphic Options możesz zaznaczyć czy gra ma się uruchamiać od razu na pełnym ekranie, czy tak jak na początku w oknie. Możesz włączyć emulację monitora CRT co daje ciekawy efekt wizualny i gry powinny wyglądać bardzo podobnie jak na zwykłym telewizorze CRT. W sekcji Keyboard/Joystick możesz zaznaczyć obie opcje. Jedna pozwoli grać na klawiaturze. Strzałkami sterowanie i ctrl przycisk fire. Druga opcja włącza możliwość sterowania podłączonym do komputera padem. Sekcja Emulation Options to ustalenie jakiego modelu Atari ST będziemy używać. Domyślnie jest ustawione na STE i 4MB Ram i jest to najmocniejsza konfiguracja z dostępnych komputerów w serii ST. Myślę, że nie trzeba niczego tutaj zmieniać. W sekcji Sound możesz pozaznaczać wszystko, ewentualnie z wyjątkiem ostatniej opcji, która to powoduje, że nawet jeśli schowasz emulator do paska, albo zasłonisz innym oknem, to nadal będziesz słyszał muzykę z emulatora. Ciekawym patentem zaczerpniętym z emulatora Amigi WinUAE jest opcja Disk Dive. Po jej włączeniu, podczas ładowania czegokolwiek z dyskietki, będziesz słyszał odgłos pracującej stacji dyskietek.

W zakładce Disk Menu, zarządzasz stacją dyskietek. Przy grach jedno-dyskietkowych możesz zaznaczyć sobie opcję Ask RESET when inserting disk. Dzięki temu emulator będzie pytał czy zrestartować emulowany komputer przed uruchomieniem dyskietki. Nie jest to jednak dobre rozwiązanie przy grach na więcej niż jednej dyskietce, ponieważ kiedy gra poprosi Cię o zmianę dyskietki możesz z przyzwyczajenia kliknąć Yes i emulator zresetuje komputer ;) Oczywiście po lewej stronie masz drzewko przedstawiające strukturę folderów na Twoim komputerze. Kiedy odnajdziesz swój folder roms klikając kolejno na C: potem na Program Files, następnie na SainT i w końcu roms, wtedy w okienku obok pojawią się wszystkie dostępne gry. następnie w tym okienku obok klikasz na wybraną grę po czym na górze na napis RUN. Znajdują się tam jeszcze dwie opcje Czyli Cold oraz Warm reset. Jeśli grałeś w coś wcześniej i zmieniasz grę to warto jest po wybraniu nowej gry kliknąć w przycisk Cold Reset and RUN. Zimny reset to taki z odcięciem zasilania, czyli usunięciem całej zawartości pamięci RAM. Warm Reset robi szybki reset bez odłączania zasilania i wtedy mogą pozostać jakieś śmieci w pamięci.

I to w zasadzie tyle jeśli chodzi o konfigurację emulatora. Na koniec jeszcze podam kilka przydatnych skrótów klawiszowych.

F11 - Reset emulowanego komputera.

F12 - wyłączenie trybu pełnoekranowego i przejście do okna emulatora. Nie resetuje jednak emulacji. Po kliknięciu niebieskiego napisu RUN emulator wraca do ostatnio uruchomionej gry. W ten sposób na przykład zmieniasz dyskietki przy grach kilku-dyskowych.

P - jak Pauza. Po prostu pauzuje emulator.

prawy alt - przyspieszenie emulacji. przydaje się jeśli Drive Speed ustawiony jest na Real Time, do przyspieszania wczytywania gier czy aplikacji.

To chyba wszystko na temat emulatora komputerów Atari ST jakim jest SainT.

Na koniec życzę miłego grania i jeżeli miałbyś jakieś uwagi i sugestie to śmiało możesz je zgłosić na maila podanego w dziale kontakt. Mam świadomość tego, że pominąłem mnóstwo zaawansowanej konfiguracji, ale poradnik ten jest przeznaczony dla ludzi, którzy nie mieli do tej pory styczności z emulacją i chcieli by tylko pograć w gry a zaawansowana konfiguracja nie jest im do niczego potrzebna. Ostatnia sprawa jest taka, że jeśli uznasz ten poradnik za przydatny i chciałbyś go gdzieś zamieścić, to możesz to śmiało zrobić, jednak proszę tylko o zaznaczenie skąd on pochodzi i linkiem do tego miejsca.